به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

واکاوی کاهش نرخ امید به زندگی در سرزمین رویاها/ وقتی آمریکایی ها از زندگی سیر می شوند!

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۰۶۶۴۷

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  مرکز ملی آمار سلامت ایالات‌متحده در گزارش خود اعلام کرده است که سن امید به زندگی در آمریکا از ۷۸.۸ سال در سال ۲۰۱۹ به ۷۷.۳ سال در سال ۲۰۲۰ کاهش‌یافته است.

لازم به ذکر است که امید به زندگی یا متوسط طول عمر یک شاخص آماری است که نشان می‌دهد اعضای یک جامعه به‌طور میانگین چقدر عمر می‌کنند، یا به‌عبارت‌دیگر، انتظار می‌رود چقدر عمر کنند؛ بنابراین هرچه سطح بهداشت و درمان در جامعه‌ای افزایش یابد، متوسط طول عمر افزایش خواهد یافت و امید به زندگی هم بیشتر خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ازاین‌رو، این شاخص یکی از شاخص‌های سنجش پیشرفت و یا عقب‌ماندگی کشورهاست.

بیشتربخوانید

چرا نرخ امید به زندگی زنان بیشتر از مردان است؟

حال با توجه به گزارش سی. دی. سی، امید به زندگی در ایالات‌متحده در سال گذشته میلادی نسبت به سال قبل از آن ۱.۵ سال کاهش یافت که بیشترین کاهش از زمان جنگ جهانی دوم نام گرفته است. آمریکایی‌ها با کمتر از پنج درصد جمعیت جهان ۸۰ درصد آرامبخش‌های دنیا را مصرف می‌کنند.

نگرانی کارشناسان از بروز بحران سلامت روانی در جامعه آمریکا

بدون شک ساختار سیاسی و اجتماعی تبعیض‌آمیز ایالات متحده در بخش بهداشت و سلامت هم زخ نموده است آنچنان که آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار بیشترین کاهش امید به زندگی را در سال ۲۰۲۰ تجربه کردند و پس‌ازآن سیاه‌پوستان آمریکایی قرار گرفتند.

درست است که مرگ‌ومیر ناشی از شیوع ویروس کووید-۱۹ در آمریکا تقریباً ۷۵ درصد کاهش امید به زندگی در این کشور را به خود اختصاص داده است، اما همین امر هم می‌تواند دلیل محکمه‌پسند دیگری باشد بر چرخه معیوب بهداشت و درمان در این کشور ثروتمند.

بیشتربخوانید

امید به زندگی در بندر انزلی بالاتر از میانگین کشوری است

علاوه بر مرکز ملی آمار سلامت، داده‌های جدید مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها نیز تأیید کرده است که همه‌گیری کووید -۱۹ میانگین امید به زندگی در ایالات‌متحده را سال گذشته حدود ۱۸ ماه کاهش داد و بزرگ‌ترین کاهش سالانه از زمان جنگ جهانی دوم را رقم زد. وقتی دو مرکز بزرگ آماری این‌گونه بر یک موضوع تمرکز کرده و به یک نتیجه برابر رسیده‌اند دیگر جای شکی باقی نمی‌ماند که کاهش امید به زندگی به چه میزان می‌تواند بر آینده این کشور تاثیرگذار باشد.

میزان مرگ‌ومیر کلی در بین سیاه‌پوستان غیر اسپانیایی و افراد سرخپوست غیر اسپانیایی آمریکایی یا بومی آلاسکا به بالاترین حد خود رسیده است

البته در گزارش سی. دی. سی به اثرات مخرب کرونا بر شاخص امید به زندگی اشاره شده است. این گزارش می‌گوید: کاهش امید به زندگی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ می‌تواند در درجه اول به مرگ افراد ناشی از همه‌گیری کرونا مربوط شود. بیش از ۶۰۹ هزار آمریکایی در این‌همه گیری جان خود را ازدست داده‌اند که ۳۷۵ هزار نفر از این تعداد در سال ۲۰۲۰ جان باختند.

این گزارش به دیگر جنبه‌های مرگ‌ومیر در آمریکا نیز پرداخته است. به عنوان مثال، حدود ۱۱ درصد از کاهش امید به زندگی ناشی از افزایش تلفات ناشی از تصادفات یا جراحات غیرعمدی است. مرگ‌ومیر ناشی از مصرف بیش‌ازحد مواد مخدر که در دوران همه‌گیری ۳۰ درصد افزایش یافت، سال گذشته حدود یک‌سوم آسیب‌های غیرعمدی را تشکیل می‌داد.

این گزارش نشان می‌دهد که درصد کاهش امید به زندگی برای مردان آمریکایی بیشتر از زنان است. شاخص امید به زندگی در مردان ۱.۸ سال از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ کاهش نشان داده است درحالی‌که امید به زندگی برای زنان آمریکایی ۱.۲ سال در مدت مشابه کاهش یافته است.

بر اساس همین گزارش تفاوت امید به زندگی بین مردان وزنان در سال گذشته میلادی ۵.۷ سال بود. همین تفاوت در سال ۲۰۱۹ به ۵.۱ سال رسیده بود.

بر اساس این گزارش، امید به زندگی آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار معمولاً بیشتر از سیاه‌پوستان یا سفیدپوستان غیر اسپانیایی است، اما امید به زندگی برای اسپانیایی‌زبانان در سال گذشته بیش از سایر اقوام دیگر کاهش‌یافت. امید به زندگی در بین همه اسپانیایی‌زبانان از ۸۱.۸ سال در سال ۲۰۱۹ به ۷۸.۸ سال در سال ۲۰۲۰ کاهش یافت. این کاهش در میان مردان در سال ۲۰۲۰ به ۳.۷ رسید. کووید -۱۹ مسئول ۹۰ درصد کاهش امید به زندگی برای جمعیت اسپانیایی‌زبان بود.

الیزابت آریاس، نویسنده اصلی این گزارش در مصاحبه‌ای در خصوص دلیل اینکه چرا آمار مرگ‌ومیر اسپانیایی تبار‌های این کشور افزایش بسیار زیاد نشان داده است گفت که آن‌ها در معرض خطر بیشتری برای آلوده شدن بوده‌اند، زیرا افرادی که در بخش خدمات کار می‌کنند قادر به کار از راه دور نیستند.

آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار و سیاه‌پوست تا حد زیادی در مشاغلی که در طول قرنطینه همه‌گیر ضروری تلقی می‌شد، بیش‌ازحد حضور داشتند و همین امر بود که آن‌ها را بیش از کارمندان اداری که می‌توانستند در خانه دورکاری کنند در معرض ویروس قرار می‌داد.

آریاس که از منتقدان تبعیض نژادی است تاکید می‌کند که رنگین پوستان در مقابل چشم مسئولان در حال آلوده شدن به ویروس کرونا بودند و این روند ارتباط زیادی با وضعیت شغلی آن‌ها در جامعه داشت.

بر اساس این گزارش، سیاه‌پوستان آمریکایی با کاهش تقریباً سه‌ساله از ۷۴.۷ سال در سال ۲۰۱۹ به ۷۱.۸ سال در ۲۰۲۰، دومین کاهش بزرگ امید به زندگی را تجربه کردند که کمترین میزان از سال ۲۰۰۰ است. کووید مسئول ۵۹ درصد کاهش امید به زندگی در سیاه‌پوستان بود.

اگرچه زیان اصلی را رنگین‌پوستان و اسپانیایی تبار‌ها دیده‌اند، اما اوضاع سفیدپوستان هم خیلی خوب نیست. در میان سفیدپوستان آمریکایی، امید به زندگی ۱.۲ سال در سال ۲۰۲۰ از ۷۸.۸ سال در ۲۰۲۰ به ۷۷.۶ سال کاهش یافت که کمترین میزان از سال ۲۰۰۲ است. کووید -۱۹ مسئول ۶۸ درصد از افت در بین سفیدپوستان در سال گذشته بود.

گزارش سی. دی. سی همچنین نشان می‌دهد که میزان مرگ‌ومیر کلی در بین سیاه‌پوستان غیر اسپانیایی و افراد سرخپوست غیر اسپانیایی آمریکایی یا بومی آلاسکا به بالاترین حد خود رسیده است.

سال ۲۰۲۰ تفاوت در شاخص امید به زندگی بین سفیدپوستان و سیاه‌پوستان رکورد زد

امید به زندگی برای سیاه‌پوستان آمریکایی به‌طور مداوم از سفیدپوستان کمتر بوده است، اما بر اساس این گزارش، سال ۱۹۹۹ آخرین باری بود که فاصله امید به زندگی بین سیاه‌پوستان و سفیدپوستان به این میزان رسید.

میانگین از دست رفتن امید به زندگی در آمریکا حدوداً ۹ برابر بیشتر از میانگین ۱۶ کشور توسعه‌یافته دیگر جهان است آریاس می‌گوید: "همگان انتظار دارند که یک بیماری عفونی یا همه‌گیری همه را به‌صورت مساوی تحت تأثیر قرار دهد ...، اما بر جمعیت‌هایی که ازنظر نژادی و قومیت متمایز هستند بسیار متفاوت است. "

گزارش سی. دی. سی یک سری عوامل دیگر برای کاهش شاخص امید به زندگی در سال ۲۰۲۰بیان کرده است. این عوامل عبارت‌اند از: قتل، دیابت و بیماری مزمن کبدی که به ترتیب سه، ۲.۵ و ۲.۳ درصد کاهش را به خود اختصاص داده‌اند. استفاده بیش‌ازحد مواد مخدر در میان سفیدپوست‌ها و افزایش قتل و تیراندازی در میان جامعه سیاه‌پوست‌ها از جمله دلایل دیگر بوده‌اند.

می‌توان نتیجه گرفت که عدم دسترسی برابر و عادلانه به امکانات پزشکی و درمانی، بالابودن هزینه‌های درمان و حضور برخی اقشار یا نژاد‌ها در مشاغل ضروری در شرایط بحران کرونا، از جمله دلایل اصلی این تفاوت چشم‌گیر است.

طبق آمار اعلام‌شده، در سال گذشته بیش از ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار آمریکایی فوت کردند که این بیشترین آمار مرگ‌ومیر یک‌ساله در طول تاریخ آمریکا محسوب می‌شود. ۱۱ درصد از این مرگ‌ومیر مربوط به بیماری کرونا بوده است.

در مدت دو سالی که این بررسی انجام شده است، میانگین از دست رفتن امید به زندگی در آمریکا حدوداً ۹ برابر بیشتر از میانگین ۱۶ کشور توسعه‌یافته دیگر بوده است و ساکنان آن‌ها اکنون انتظار دارند ۴.۷ سال طولانی‌تر از آمریکایی‌ها زندگی کنند؛ بنابراین آمریکایی‌ها در این مدت نسبت به مردم کشور‌های دیگر هم به تعداد بیشتر و هم در سنین پایین‌تر جان خود را از دست داده‌اند.

منبع: آنا

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: امید به زندگی ایالات متحده آمریکا سلامت روان درصد کاهش امید به زندگی امید به زندگی شاخص امید به زندگی امید به زندگی بین پوستان آمریکایی امید به زندگی اسپانیایی تبار سال ۲۰۱۹ غیر اسپانیایی ایالات متحده سال گذشته آمریکایی ها سیاه پوستان سال ۲۰۲۰ سال در سال کاهش یافت مرگ ومیر همه گیری گزارش سی بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۰۶۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه اصولگرا: کسی که بخاطر ترس از مجازات و پلیس حجاب را رعایت می کند، با کنار رفتن این موانع ،کشف حجاب می کند

به گزارش خبرآنلاین روزنامه جوان نوشت:،در نظام تربیتی شایسته تراز انقلاب اسلامی، فرزندان این سرزمین باید به گونه‌ای تربیت شوند که وقتی نوجوانان ما به سن انتخاب می‌رسند، بین سبک زندگی اسلامی و سبک زندگی غیراسلامی، سبک زندگی اسلامی را با اختیار و انتخاب خود برگزینند. اگر چنین نشد، فرزند ما یا به اجبار و از ترس خانواده مجبور به انتخاب پوشش اسلامی خواهد شد یا به اجبار قانون و پلیس و دستگاه قهریه مجبور به رعایت خواهد گردید که این دو اعتبار چندانی ندارد، چراکه در اولین فرصت که از جبر خانوادگی رهایی یابد، از حجاب اسلامی فاصله خواهد گرفت یا آنجا که پلیس و اجبار نباشد، قانون را زیرپا خواهد گذاشت و کشف حجاب خواهدکرد.

روزنامه جوان در ادامه نوشت:طبیعی است وقتی آموزش و پرورش و دیگر نهادها و مراجع فرهنگی از انجام وظیفه تربیتی خود آن گونه که باید سربلند بیرون نیایند، به اجبار این دستگاه انتظامی و طرح نور است که برای ایجاد نظم اجتماعی باید در جامعه محوریت یابند.
در پایان باید یادآوری کرد در حالی که دهه پنجم انقلاب اسلامی به نیمه رسیده است، همچنان مسئله تربیت فرزندانمان مبتنی بر سبک زندگی زندگی اسلامی - ایرانی اولویت اول کشور است و انتظار آن است پس از حوادث تلخ پیش آمده در سال‌های اخیر و تهاجم همه‌جانبه دشمنان انقلاب اسلامی برای تغییر ذائقه جوانان این سرزمین، نهادها و دستگاه‌های تربیتی و فرهنگ‌ساز با همه توان برای تربیت آینده‌سازان این کشور به پا خیزند و با جبران غفلت‌ها و کنار گذاشتن تغافل‌ها، جوانانی از نسل دهه نودی‌های این سرزمین تربیت کنند که فرزندان ظهور گردند.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902908